Net als een heleboel bekende Nederlandse artiesten stond mijn wiegje ook in de Jordaan.

Alleen niet in de Amsterdamse maar in die van Bergen op Zoom.

Maar niettemin ben ik een telg uit een hele muzikale familie.

Mijn vader heeft in een ver verleden Erremenie ut Fort nog opgericht.

Die heette trouwens ook Louis .

Mij noemen ze de kleine. Niet omdat ik al vanaf mijn 10e jaar de kleine trom speel en ook niet omdat ik bijna 2 meter lang ben maar omdat mijn opa ook Louis heette.

Als er bij ons volk aan de deur kwam en ze vroegen om Louis dan zei m’n moeder . “ja maar de welke? De ouwe, de jonge of de kleine.

Zelf heb ik ook nog in Erremenie ut Fort gespeeld. Daarna een paar jaar bij de Knorhane om vervolgens te debuteren bij De Leutige Krabben.

Al die jaren heb ik een voorliefde gekoesterd voor de Jazzmuziek. Mijn grote wens was altijd om slagwerker te zijn in een echt Jazzorkest. Liefst Oude Stijl.

Een groot aantal jaren heb ik daar helemaal geen tijd voor gehad. Druk, druk, druk in de Horeca. Niet als klant maar als kastelein.

Ben ik trouwens nog steeds. Maar vorig jaar toen Ed Voets me belde met de vraag of ik zin had om mee te doen met USJB ben ik er toch maar voor gegaan.

Nog geen moment spijt gehad.